نوار مرگ کرونایی دورِ سَر مازندران

به گزارش خبرنگار ایرنا، در حالی این تعداد فوتی براثر کرونا در مازندران ثبت شد که بنا به اعلام مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی آمار کرونایی پنجم فروردین ماه ۲۴ نفر از بیماران کووید۱۹ در کشور فوت کردند و همچنین ۶۸۵ بیمار جدید نیز شناسایی شد.

این درحالی است که بنا به گزارش ۲ دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران و بابل در همین تاریخ چهار بیمار کرونایی فوت کردند و ۱۰۹ بیمار جدید نیز شناسایی شد که حدود یک ششم بیماران و فوتی کشور را این استان به خود اختصاص داده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مازندران در مدت سه سال شیوع بیماری کووید ۱۹ همواره مسیر پرتلاطم و پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته حتی در برخی مواقع از جمله استان های با تعداد بالای ابتلا و فوت در کشور قرار داشته است.

اما حرکت قطار پرشتاب کرونا در مازندران از ۱۹ شهریورماه سال گذشته با آبی پوش شدن بابل و بابلسر کُند و در هفته های بعدی آن کُندتر هم شد به طوریکه در برخی هفته ها از جمله یازدهم آذر و نهم دی ماه تعداد شهرهای به رنگ زرد استان به سه شهر کاهش یافته بود.

این در حالیست مدت‌های زیادی بعد از ورود رنگ آبی کرونایی به مازندران، تعداد شهرهایی که در محدوده رنگ پرخطر زرد رنگ قرار داشتند بیش از ۱۰ شهر بود.

با وجود این از هفته های گذشته روند ابتلا به کرونا در مازندران تغییر کرده و هر هفته بر تعداد شهرهای با رنگ زرد، نارنجی و قرمز اضافه و تعداد مبتلایان و نیز بستری بیماران کرونایی در استان اضافه شد. به طوریکه در رنگبندی دهم بهمن پارسال هیچ شهر نارنجی و قرمز در مازندران وجود نداشت اما با افزایشی شدن روند ابتلا به این بیماری در آخرین رنگبندی اعلام شده از سوی وزارت بهدشت، درمان و آموزش پزشکی در تاریخ چهارم فروردین امسال یک شهر قرمز، پنج شهر نارنجی و سه شهر زرد است.

تاریخ	شهرهای رنگ زرد	شهرهای رنگ نارنجی	شهرهای رنگ قرمز	شهرهای رنگ آبی
۱۰بهمن(۱۴۰۱)	گلوگاه، جویبار، سوادکوه، آمل، بابلسر و رامسر			بهشهر، نکا، میاندورود، ساری، قائمشهر، سیمرغ، سوادکوه شمالی، بابل، فریدونکنار، محمودآباد، نور، نوشهر، چالوس، کلاردشت، تنکابن و عباس آباد
۱۵ بهمن(۱۴۰۱)	گلوگاه	سوادکوه		آمل، بابل، بابلسر، بهشهر، تنکابن، جویبار، چالوس، ساری، رامسر، سوادکوه شمالی، کلاردشت، قائمشهر، فریدونکنار، عباس آباد، محمودآباد، میاندورود، نکا، نور، نوشهر و سیمرغ
۲۲بهمن (۱۴۰۱)	گلوگاه و رامسر	سوادکوه		آمل، بابل، بابلسر، بهشهر، تنکابن، جویبار، چالوس، ساری، سوادکوه شمالی، کلاردشت، قائمشهر، فریدونکنار، عباس آباد، محمودآباد، میاندورود، نکا، نور، نوشهر و سیمرغ
۲۹ بهمن(۱۴۰۱)	گلوگاه، سوادکوه، فریدونکنار و رامسر			بهشهر، نکا، میاندورود، ساری، قائمشهر، جویبار، سیمرغ، سوادکوه شمالی، بابل، آمل، بابلسر، محمودآباد، نور، نوشهر، چالوس، کلاردشت، تنکابن و عباس آباد
پنجم اسفند(۱۴۰۱)	گلوگاه، سوادکوه، فریدونکنار و رامسر، سوادکوه شمالی و بابلسر			بهشهر، نکا، میاندورود، ساری، قائمشهر، جویبار، سیمرغ، بابل، آمل، محمودآباد، نور، نوشهر، چالوس، کلاردشت، تنکابن و عباس آباد
۱۲ اسفند(۱۴۰۱)	گلوگاه، بهشهر، جویبار، سوادکوه شمالی، عباس آباد، تنکابن و رامسر			نکا، میاندورود، ساری، قائمشهر، سیمرغ، سوادکوه، بابل، بابلسر، فریدونکنار، آمل، محمودآباد، نور، نوشهر، چالوس، کلاردشت
۱۹ اسفند (۱۴۰۱)	بهشهر، تنکابن، جویبار، رامسر، عباس آباد	گلوگاه	سوادکوه	کلاردشت، آمل، بابل، بابلسر، چالوس، ساری، سوادکوه شمالی، سیمرغ، فریدونکنار، قائمشهر، محمودآباد، میاندورود، نکا، نور، نوشهر
۲۵ اسفند(۱۴۰۱)	نکا، قائمشهر، فریدونکنار و تنکابن	کلاردشت و رامسر	سوادکوه و گلوگاه	بهشهر، جویبار، عباس آباد، آمل، بابل، بابلسر، چالوس، ساری، سوادکوه شمالی، سیمرغ، محمودآباد، میاندورود، نور، نوشهر
چهارم فروردین(۱۴۰۲)	نکا، بهشهر و جویبار	گلوگاه، سوادکوه، سوادکوه شمالی، کلاردشت و تنکابن	رامسر	میاندورود، ساری، قائمشهر، سیمرغ، بابل، آمل، بابلسر، محمودآباد، فریدونکنار، نور، نوشهر، چالوس و عباس آباد

در همین حال فوتی کرونایی مازندران از اوایل اسفند ماه بعد از ۴۵ روز، روزهای سفید دوباره به این استان بازگشت و در برخی از روزهای افراد براثر ابتلا به این بیماری فوت کردند.

سوم، هفتم، هشتم، یازدهم، شانزدهم، بیست و چهارم، بیست و ششم، بیست و هفتم و بیست و نهم اسفند پارسال فوت کرونایی در مازندران رخ داد که در این روزها بجز بیست و ششم این ماه که دو نفر براثر ابتلا به این بیماری فوت کردند یک نفر جان خود را از دست داد.

روند فوتی کرونایی در مازندران در سال جاری نیز دست از سر مردم این استان برنداشت و دوم فروردین نخستین فوتی براثر این بیماری در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران ثبت شد.

همچنین براساس آخرین اطلاعات ارائه شده از سوی دانشگاههای علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران و بابل پنجم فروردین در هر یک از مراکز درمانی و بیمارستانی این دانشگاه ها دو نفر براثر این بیماری فوت کردند.

علاوه بر این در شبانه روز گذشته ۳۷ بیمار جدید شناسایی و ۱۰۹ بیمار در مراکز درمانی بستری شدند که از این تعداد ۲۰ نفر در بخش مراقبت های ویژه بستری هستند.

مراجعه روزانه ۷۰۰ بیمار کرونایی به مراکز درمانی مازندران

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران روز دوشنبه به خبرنگار ایرنا گفت: مازندران و کشور طی ماه های اخیر روزهای بدون دغدغه کرونایی سپری کرد به طوریکه علاوه بر کاهش تعداد مبتلایان روند ورودی افراد به مراکز درمانی و بستری نیز سیر نزولی داشت.

عباس علیپور افزود: از ۱۹ شهریورماه پارسال با ورود بابل و بابلسر به جمع شهرهای آبی کشور تا اندازه زیادی کرونا در مازندران کنترل و از وضعیت صعودی آمار مبتلایان و فوتی های آن کاسته شد.

وی عمده ترین دلیل کنترل بیماری را واکسیناسیون همگانی اعلام کرد و ادامه داد: استقبال مازندرانی از تزریق واکسن باعث شد تا این استان جزو استان های برتر کشور در این زمینه قرار بگیرد و از سوی دیگر روند بیماری نیز کنترل شود.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران با تاکید بر ضرورت رعایت پروتکل های بهداشتی از سوی مردم بویژه بیماران زمینه ای و سالمندان، اظهار داشت: تصور برچیده شدن بیماری باعث شد تا میزان رعایت نکات بهداشتی از سوی مردم جدی گرفته نشود و در آخرین آمار فقط ۳۰ درصد مردم استان این نکات را رعایت می کنند.

وی گفت: همین بی توجهی به پروتکل های بهداشتی باعث شده که اکنون روند صعودی مبتلایان به بیماری، بستری و همچنین مراجعات سرپایی به مراکز درمانی را شاهد باشیم.

علیپور ادامه داد: به طوریکه در حال حاضر میزان بستری بیماران کرونایی در مراکز درمانی مازندران حدود ۷۰ درصد افزایش یافته است و همچنین تعداد مراجعات سرپایی نیز با رشد مواجه ایم.

وی تعداد مراجعه سرپایی بیماران کرونایی به مراکز درمانی مازندران را حدود ۷۰۰ نفر اعلام کرد که این رقم را بیانگر جدی بودن امکان ابتلای افراد بیشتر به این بیماری دانست.

استان‌ها مازندران ۰ نفر فاطمه قنبری برچسب‌ها ویروس کرونا دانشگاه علوم پزشکی مازندران بیماری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی مرگ و میر

منبع: ایرنا

کلیدواژه: ویروس کرونا دانشگاه علوم پزشکی مازندران بیماری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی مرگ و میر ویروس کرونا دانشگاه علوم پزشکی مازندران بیماری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی مرگ و میر دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران کرونا در مازندران مراکز درمانی سوادکوه شمالی عباس آباد شهرهای رنگ فوت کردند

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۰۱۸۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقاد شدید فاطمه هاشمی از وزارت بهداشت

به گزارش «تابناک» به نقل از خبرآنلاین، به همین بهانه و در راستای بیست و هشتمین سالگرد تأسیس بنیاد امور بیماری‌های خاص و صعب‌العلاج با فاطمه هاشمی رفسنجانی، رئیس این بنیاد، گفتگو کردیم و مسائل و مشکلاتی که بیماران خاص با آن‌ها مواجه هستند را جویا شدیم.

او می‌گوید: «تعریف سرفصلِ «بیماری‌های خاص»، به دوران دولتِ سازندگی برمی‌گردد؛ ما در سال ۱۳۷۵ سه گروه مبتلا به «تالاسمی، هموفیلی و دیالیزی» را به دولت پیشنهاد دادیم که به‌عنوان بیماران خاص شناخته شوند. در نهایت، طرح پیشنهادی در هیئت دولت آقای هاشمی تصویب شد؛ که این بیماران هم رایگان بیمه شوند و هم خدمات درمانی را به طور رایگان دریافت کنند.»

*آمار مشخصی از تعداد بیماران خاص در کشور داریم؟

بله. اطلاعات بیماران خاص به دلیل اینکه تحت پوشش بیمه‌ها هستند، در سامانه‌های مربوطه ثبت می‌شود. البته در آغاز فعالیت بنیاد، آمار دقیقی از بیماران وجود نداشت، ولی ما به مرور یک واحد آمار ایجاد کردیم تا بر اساس اطلاعات و شمار بیماران برنامه‌ریزی‌های لازم را انجام دهیم. تا چندین سال، خودِ بنیاد این وظیفه را به عهده داشت و با هماهنگی وزارت بهداشت و بیمه‌ها کار را پیش می‌برد. پس از اینکه تمام اقدامات، اعم از خدمات درمانی و پرداخت هزینه‌ها، به سازمان‌های بیمه محول شد، مقرر گشت که آمار بیماران هم در سیستم این سازمان‌‎ها ثبت شود.

*آمار مبتلایان به هر یک از بیماری‌های خاص به چه صورت است؟

تا کنون حدود ۱۹ هزار بیمار مبتلا به تالاسمی، حدود ۱۳ هزار بیمار هموفیلی و ۹۰ هزار بیمار ام‌اس در سطح کشور داریم. در خصوص بیماری سرطان نیز، طبق گزارش وزارت بهداشت در سال گذشته، حدود ۱۲۰ هزار بیمار جدید ثبت و اضافه شده است. هم‌چنین شمار بیماران دیالیزی نیز به حدود ۴۲ الی ۴۳ هزار نفر می‌رسد. البته از زمانی که پیوند کلیه به‌طور جدی در کشور انجام گرفت، تا کنون بیش از ۵۰ هزار مورد پیوند زده شده؛ اما نمی‌دانیم چند نفر از این تعداد هنوز زنده هستند یا چه تعداد پیوند را پس زده‌اند.

*چرا نمی‌دانید؟

ما در گذشته آمار‌های مرگ و میر بیماران را از واحد‌های مختلف می‌گرفتیم، اما از چندین سال قبل، بخشنامه‌ای صادر شد با این مضمون که آمار مرگ و میر بیماران خاص دیگر منتشر نشود یا به دست ما نرسد؛ که به دنبال آن، وزارت بهداشت نیز دیگر این آمار‌ها را در اختیار ما نگذاشت.

*علت این تصمیم چه بود؟

دلیل این تصمیم به طور واضح برای ما مشخص نیست؛ صرفاً طی پیگیری‌هایی که از مراکز درمانی استان‌ها برای دریافت آمار مرگ و میر بیماران خاص داشتیم، اعلام کردند که اجازه این کار سلب شده است و دیگر آماری را به ما ندادند.

*بخشنامه مذکور در دوران کدام دولت صادر شد؟

این اتفاق در دو سال گذشته رخ داد.

*کدام بیماری‌ها در ایران به طور رسمی ذیل بیماری‌های خاص طبقه‌بندی می‌شوند؟ گفته می‎‌شود بیماری‌هایی نظیر «سرطان» و «ام‌اس» در رَسته بیماری‌های خاص طبقه‌بندی نمی‌شوند؛ این حرف صحت دارد؟

زمانی که سرفصلی تحت عنوان «بیماری‌های خاص» مطرح شد، به دوران سازندگی برمی‌گردد؛ در سال ۱۳۷۵ سه گروه مبتلا به «تالاسمی، هموفیلی و دیالیزی» را به دولت پیشنهاد دادیم که به‌عنوان بیماران خاص شناخته شوند. تعریف ما از بیمار خاص، بیماری است که مادام‌العمر و به طور مستمر به درمان نیاز دارد. بر همین اساس، طرح پیشنهادی در هیئت دولت آقای هاشمی تصویب شد که این بیماران هم رایگان بیمه شوند و هم خدمات درمانی را به طور رایگان دریافت کنند. چندین سال بعد نیز در آغاز هر دوره ریاست جمهوری، از سوی بنیاد نامه‌ای در خصوص به رسمیت شناختن بیماری‌های سرطان و ام‌اس ذیل سرفصل بیماری‌های خاص به دولت ارسال می‌شد، اما هیچ‌یک از دولت‌ها حاضر به قبول این پیشنهاد نشدند.

*چرا با این درخواست موافقت نشد؟

در صورت پذیرش سرطان و ام‌اس در دسته بیماری‎‌های خاص، حتی فرانشیز دارویی (آن بخش از هزینه درمان که توسط خودِ بیمه‌شونده پرداخت می‌شود، فرانشیز نام دارد) نیز نباید از سوی بیمار پرداخت می‌شد و ملزم بود دارو به طور کاملاً رایگان در اختیار بیمار قرار بگیرد. اما تا کنون وزارت بهداشت و دولت‌ها این درخواست را نپذیرفته‌اند و بیماران ام‌اس و سرطان، در پروسه درمان خود می‌بایست فرانشیزی را پرداخت کنند.

*با این تفاسیر یعنی هزینه دارو و درمان فقط برای سه گروه از بیماران خاص رایگان است؟

بله، بیماران هموفیلی، تالاسمی و دیالیزی روند درمان خود را به طور رایگان سپری می‌کنند. هرچند بیماران تالاسمی چند سالی است که با برخی مشکلات در این زمینه مواجه هستند؛ به طور مثال این بیماران اخیراً برای داروی «دسفرال» [که پیش‌تر به طور رایگان در اختیارشان قرار می‌گرفت]، موظفند هزینه پرداخت کنند؛ که این خلاف مصوبات است.

*موجودی بانک دارویی کشور تا چه حد پاسخگوی نیاز بیماران است؟ در این میان چقدر با کمبود دارویی روبه‎‌رو هستیم؟

در خصوص بیماران دیالیزی، خوشبختانه با مشکل کمبود دارو به صورت جدی مواجه نیستیم. اما در رابطه با بیماران مبتلا به سرطان، مشکل قدری جدی‌تر است؛ دارو‌ها مقطعی کمیاب می‌شوند و ممکن است تأمین آن‌ها برای مدت طولانی میسّر نشود. هم‌‎چنین برخی مواقع در تهیه دارو برای بیماران تالاسمی، هموفیلی و ام‌اس نیز با این مشکلات مواجه هستیم.

در بخشی از گفتگو اشاره کردید هزینه‌های دارو و درمان برای مبتلایان به سرطان، تمام و کمال رایگان نیست؛ سطح قیمت این دارو‌ها چگونه است؟ آیا بیماران مبتلا به سرطان در تهیه دارو با مشکل مواجه نمی‌شوند؟

متأسفانه برخی دارو‌های بیماری سرطان، که تحت پوشش بیمه نیستند، برای یک دوره مصرف ماهانه قیمتی بالغ بر ۵۰ الی ۶۰ میلیون تومان دارند. مشکل اساسی برای بیماران شیمی‌درمانی، علاوه بر پرداخت هزینه، این است که این گروه برای تأمین دارو ابتدا باید به داروخانه مراجعه کنند، سپس تأیید سازمان‌های بیمه‌گر را اخذ کنند تا بتوانند از سایر خدمات بهره‌مند شوند. در صورتی که در کشور‌های توسعه‌یافته معمولاً دارو‌های شیمی‌درمانی در داخل بیمارستان‌ها وجود دارند و بیمار شخصاً به دنبال خرید دارو نمی‎‌رود؛ بلکه با مراجعه به بیمارستان، تزریق خود را انجام می‌دهد. دارو‌های تزریقیِ شیمی‌درمانی قابل استفاده شخصی در منزل نیست که بیمار خودش آن را تهیه کند، بلکه بیمارستان‌ها و مراکز درمانی مربوطه باید از این نظر تأمین باشند.

*با توجه به اینکه خاص بودن این بیماری‌ها توجه و رسیدگیِ ویژه‌ای را از سوی دولت و نهاد‌های ذیربط می‌طلبد، شما میزان حمایت و رسیدگی دولت را در این زمینه چطور ارزیابی می‌کنید؟ آیا در مقایسه با دُوَلِ قبل، پیشرفت بخصوصی حاصل شده؟

خیر، در مقایسه با دولت‌های قبل پیشرفت بخصوصی حاصل نشده است. با اینکه بودجه‌ای هم به این امر اختصاص داده شده، اما امروزه تعداد بیماران و بیماری‌ها بیشتر شده؛ که همین موضوع تاحدودی ممکن است کیفیت رسیدگی را تحت تأثیر قرار دهد و این خارج از کنترل ما و دولت است.

پیش‌تر اشاره کردم؛ پیشنهادی که ما به دولتِ سازندگی دادیم و آن‌ها پذیرفتند، این بود که تمام مراحل درمان بیماران خاص رایگان انجام شود. اما متأسفانه الآن ما شاهد این رَویه نیستیم. با توجه به اینکه هر دولتی هم ضمن روی کار آمدن، مدعی می‌شود که درمان بیماری‌های خاص را رایگان خواهد کرد، اما در واقعیت این اتفاق نمی‌افتد.

*صرف نظر از مطالبات دارویی و درمانی، بیماران خاص دغدغه دیگری هم دارند؟

بله، فراوان. به طور مثال، «اشتغال» یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های این بیماران است. این افراد به دلیل ابتلا به یک بیماری خاص معمولاً از سوی کارفرمایان، بنا به دلایل گوناگون، برای استخدام در مشاغل تأیید نمی‌شوند. در مراتب بعدی، مانند تمام جامعه، مشکلات مسکن و معیشت نیز برای این گروه مطرح است و مطالبات آن‌ها صرفاً در خدمات درمانی خلاصه نمی‌شود.